Slackline BHP

Pigmej

Slackline to sport bezpieczny, ale sami o to bezpieczeństwo musimy zadbać.
Oto kilka najważniejszych przykazań każdego taśmiarza:

Rozgrzewka.
Tak wiem, kto by się tam rozgrzewał.
Rozgrzewka jest szczególnie istotna dla początkujących oraz przy trickline. Chodzi o to że to właśnie te grupy najwięcej spadają/zeskakują z taśm i najbardziej narażają się na kontuzję. Dlatego rozgrzanie zwłaszcza stawów skokowych (kostek) oraz nadgarstków jest bardzo ważne. Nie mówię o tym, że trzeba się rozgrzewać pół godziny przed wejściem na taśmę, ale naprawdę warto przed sesją poświęcić chociaż 5 minut na rozruszanie się. To może zaoszczędzić nieprzyjemnych niespodzianek.
Jeśli wieszamy dłuższe taśmy to zwykle sam proces napinania jest jak rozgrzewka.
Równy teren.
Warto zwrócić uwagę czy teren jest bez dziur (a nie, przepraszam, teraz się mówi ubytków ), wystających korzeni czy pieńków, koszy na śmieci lub śpiących żuli. Czasem w trawie potrafi schować się zagłębienie idealnie skręcające kostki. Sama trawa nie raz złagodzi twarde lądowania, ale może być śliska. Czające się w niej kupy to oddzielny problem
Najsłabsze ogniwo.
To jedna z ważniejszych zasad: najsłabszym ogniwem w całym systemie jaki montujemy zawsze musi być taśma. Wszystko pozostałe: stanowiska, pętle stanowiskowe, karabinki, szekle, wszelkie łączniki i banany muszą zawsze mieć większą wytrzymałość niż taśma. Zerwana taśma zrobi mniejszą krzywdę niż na przykład wyrwany z balustrady pręt.
Backup.
Zasada najsłabszego ogniwa może czasami nie wystarczyć. Dlatego zawsze warto pomyśleć czego nie chcielibyśmy wyciągać spomiędzy własnych łopatek. Tu szczególną uwagę warto zwrócić na zestawy slackline, gdzie pętle stanowiskowe są wykonane z tej samej taśmy po której się chodzi. Zdarzało się, że bez osłonek na drzewach taśma za napinaczem przecierała się i półtora kilograma żelaza strzelało po nogach. W większości zestawów slacklinie jest informacja, że z pozostałym, wolnym końcem taśmy przywiązuje się napinacz do drzewa/stanowiska.
Taka sama sytuacja jest z systemem napinającym na bloczkach: wolnym końcem liny wiążemy system żeby nie wystartował w naszą stronę.
Stal jest lepsza.
W slacku nie korzystamy z karabinków aluminiowych. Aluminium źle znosi długotrwałe wysokie obciążenia przez co może pękać przy siłach nawet o połowę mniejszych niż wartości znamionowe. Podstawowe wyposażenie to karabinki stalowe oraz szekle stalowe i nierdzewne.
Osłonki.
Osłonki na drzewa (owijki, treeweary) spełniają dwie funkcje: po pierwsze chronią korę drzew przed uszkodzeniem, a my lubimy drzewa; po drugie chronią taśmę lub pętle stanowiskowe (zależnie od montażu) przed przetarciem. Jako osłonek można używać starych dywanów, kocy, swetrów, filcu czy nawet kilku warstw tektury. Jeśli z taśmy korzystają dzieci warto też zabezpieczyć sam napinacz (zarówno przed uderzeniem w niego jak i wkładaniem w niego palców) na przykład owijając kawałkiem grubego materiału.
Highline.
Highline to najbardziej niebezpieczna odmiana slacka. Bez specjalistycznej wiedzy alpinistycznej i slackowej należy trzymać się zasady: jeśli nie wiesz jak to zrobić dobrze to lepiej tego nie rób. Odkąd pojawiła się ta odmiana slacka (lata 80te) był tylko jeden śmiertelny wypadek na highline i dobrze żeby nie było ich więcej. Dzięki temu, że co raz więcej osób zajmuje się tą odmianą slacka, łatwiej jest złapać kontakt z doświadczonymi osobami czy wybrać się na jakiś meeting i zobaczyć jak to się robi.

Pigmej
[link widoczny dla zalogowanych]